نهی تنزیهینهی تنزیهی، نهی دلالت کننده بر نقصان ثواب عبادت، و طلب ترک غیر الزامی است. ۱ - تعریفنهی تنزیهی، مقابل نهی تحریمی بوده و عبارت است از نهیی که بر نقصان ثواب (در عبادات) و یا مبغوضیت غیر شدید متعلق آن در نزد مولا (در معاملات) دلالت می‌نماید؛ به بیان دیگر، از مرجوحیت منهی عنه در نزد مولا حکایت می‌کند، ولی مولا اراده اکید به ترک آن ندارد، هر چند ترک آن نزد مولا رجحان دارد. پس نهی تنزیهی ملازم ترخیص فعل منهی عنه است. ۱.۱ - مثالمانند: نهی از خواندن نماز در حمام (لا تصل فی الحمام) که از مرجوحیت چنین نمازی در نزد شارع حکایت می‌کند؛ یعنی نزد مولا ترک این نماز از انجام آن محبوب تر است. [۶]
تهذیب الاصول، سبزواری، عبدالاعلی، ج۱، ص۲۲۸.
[۹]
سیری کامل در اصول فقه، فاضل لنکرانی، محمد، ج۷، ص (۱۰۴-۱۰۳).
[۱۰]
سیری کامل در اصول فقه، فاضل لنکرانی، محمد، ج۷، ص (۱۹۳-۱۹۲).
[۱۱]
المعجم الاصولی، حیدر، محمد صنقور علی، ص۹۴۱.
۲ - پانویس
۳ - منبعفرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۸۶۲، برگرفته از مقاله «نهی تنزیهی». رده‌های این صفحه : نواهی
|